“Ouderschap vanuit bewustzijn en verbondenheid is een reis van groei, zowel voor ouders als voor kinderen. Het doorbreken van de cyclus van intergenerationeel trauma begint met het erkennen van onze eigen trauma's en het nemen van verantwoordelijkheid voor onze rol als ouders. Door een veilige en liefdevolle omgeving te creëren, kunnen we onze kinderen helpen om veerkrachtige en evenwichtige individuen te worden, vrij van de last van onverwerkte trauma's uit het verleden.”
Enige tijd geleden had ik een kennismaking met een nieuw gezin. Vader en moeder met twee jonge kinderen. Twee kinderen die haarfijn aanvoelden dat, in dit geval moeder, ondanks het werk wat zij hierin al verzet heeft, behoorlijk met zichzelf en haar verleden in de knoop zit. Een ongemak wat zich bij haar zoon van 6 jaar oud onder andere uit in night terror, knerpende hoofdpijn en verlatingsangst.
Eens te meer werd me duidelijk dat ouderschap een prachtige, maar ook uitdagende reis is, en het van cruciaal belang is om de impact van ons eigen verleden op onze kinderen te erkennen, zodat we een positieve en gezonde omgeving voor hen kunnen creëren.
Vandaar deze blogpost over het belang van ouderschap vanuit bewustzijn en verbondenheid en het doorbreken van de cyclus van intergenerationeel trauma. Het onder ogen komen van onze eigen onverwerkte emoties en ervaringen kan een positieve impact hebben op de emotionele gezondheid en veerkracht van onze kinderen.
Wat is Intergenerationeel Trauma?
Intergenerationeel trauma verwijst naar het onbewust doorgeven van psychologische en emotionele gevolgen van trauma van ouders op hun kinderen. Als ouders onverwerkte trauma's uit hun eigen verleden met zich meedragen, kan dit onbedoeld invloed hebben op de manier waarop ze hun kinderen opvoeden en met hen omgaan. Het betreft hier zowel grote als kleine trauma’s die behoorlijke impact kunnen hebben op kinderen.
Hoe komt dit dan zul je je afvragen?
In het voorbeeld van dit gezin en deze ouder voelt zoon K. (6 jaar) zuiver aan dat zijn moeder niet goed in haar vel zit maar wat hij werkelijk voelt en of het zijn eigen verdriet of pijn is, kan hij (nog) niet aangeven. Wat hij wel doet is, onbewust, de voorgeleefde patronen van zijn moeder overnemen.
Kinderen zijn zeer gevoelig voor de emoties en het gedrag van hun ouders. Zij lezen hun ouders op heel veel verschillende lagen. Zo kunnen onverwerkte trauma's van de ouders zich manifesteren in gedragspatronen, hechtingsstijlen en coping mechanismen bij kinderen. Deze patronen kunnen een negatieve invloed hebben op hun emotionele ontwikkeling en welzijn. Ouderschap vanuit Bewustzijn
Het doorbreken van de cyclus van intergenerationeel trauma begint met bewustzijn. Ouders moeten bereid zijn om naar zichzelf te kijken en hun eigen emotionele bagage onder ogen te zien. Dit begint door bij momenten op de dag te reflecteren op waarom je doet wat je doet. Waar maak jij je druk om? Hoe reageer je wanneer je onder druk staat? Door welk gedrag van jouw kind word jij getriggerd?
Het erkennen van onverwerkte emoties en trauma's is een belangrijke stap naar genezing en groei. Neem hierbij mee dat genezing en groei geen shortcuts kent en je niet bij hoofde de duur van dit proces kunt bepalen. Hoe vervelend ook 😉
Veerkracht en beschikbaarheid
Dit brengt me bij het belang van zelfzorg. Zelfzorg is essentieel om veerkrachtig en beschikbaar te zijn voor onze kinderen. Ouders vragen me met regelmaat hoe zelfzorg eruitziet. Veel ouders zijn (ver) van zichzelf verwijderd geraakt. Hierdoor kennen zij hun natuurlijke voeding vaak niet, of niet goed genoeg. Dit betekent dat het de hoogste tijd is voor onderzoek. Spelenderwijs herontdekken! Een vrijbrief om niets te doen, te lummelen, je te vervelen, de tijd stil te zetten en die dingen te doen die in je achterhoofd zwerven of ergens op een lijstje staan.
In sommige gevallen kan het wenselijk zijn om professionele hulp te zoeken, zoals therapie of coaching, om trauma’s te verwerken en gezonde coping mechanismen te ontwikkelen.
"The way we talk to our children becomes their inner voice." - Peggy O'Mara
Creëren van een Veilige Omgeving Het creëren van een veilige omgeving is van essentieel belang voor het welzijn van kinderen. Iets wat we allemaal weten, maar wat niet altijd vanzelfsprekend is. Het bieden van een stevige bedding van waaruit kinderen de wereld met vertrouwen kunnen ontdekken, begint bij ouders die een open communicatie aanmoedigen, emotionele expressie ondersteunen en een gevoel van verbondenheid bevorderen. Het cultiveren van een liefdevolle ondersteunende sfeer in het gezin draagt bij aan de veerkracht van kinderen en hun vermogen om uitdagingen aan te gaan. Empathie en compassie spelen hierbij een cruciale rol, omdat ouders die zich kunnen inleven in de gevoelens en behoeften van hun kinderen hen beter begrijpen en kunnen ondersteunen. Het tonen van empathie helpt kinderen bovendien om hun eigen emoties te begrijpen en te uiten. Samenvattend
Ouderschap vanuit bewustzijn en verbondenheid is een proces waarin een krachtige sleutel ligt tot het doorbreken van de cyclus van intergenerationeel trauma. Door te erkennen dat onze eigen onverwerkte emoties en ervaringen een diepgaande invloed kunnen hebben op onze kinderen, ontstaat er een waardevolle kans voor heling en groei. Het bewust worden van onze patronen, het onder ogen komen van onze eigen pijn en het nemen van verantwoordelijkheid voor onze reacties op stress en emoties, legt de basis voor een veilige omgeving waarin onze kinderen veerkrachtig kunnen opgroeien. Zelfzorg speelt hierbij een cruciale rol, waarbij we ruimte en tijd moeten vinden om onszelf te voeden en te herontdekken, zodat we beschikbaar kunnen zijn voor onze kinderen. Met open communicatie, empathie en compassie kunnen we een liefdevolle bedding creëren waarin onze kinderen kunnen floreren en hun eigen innerlijke stem vormen.
"Elke stap die we zetten om onze eigen innerlijke wonden te genezen, is een geschenk van vrijheid dat we aan onze kinderen geven."
Comments