Als ouder hebben we nogal de neiging om onze eigen nummers op de CD die kind heet te zetten.
Het past niet. De CD van je kind is namelijk al vol op het moment dat hij of zij geboren wordt. Dat betekent dat wanneer je drukt op wat jij wilt, je letterlijk de nummers op de CD van je kind overschrijft. Hij verliest een stukje van zichzelf en jij als ouder bent je van geen kwaad bewust.
Hoe vaker je nummers overschrijft, hoe verder je kind van zichzelf af komt te staan, met alle frustraties van dien.
Hoe goed je het ook bedoeld, hoe graag je je kind wilt behoeden voor de vreselijke hobbels op de weg. Je bereikt het tegenovergestelde. Tegen de tijd dat je wil dat je kind meer en meer zijn eigen keuzes gaat maken weet je kind niet meer hoe.
Ik werd getriggerd door een post die ik las van @kiindmagazine. Die ging over de vraag die vaak voor komt onder ouders: “Waarom luistert mijn kind niet?”
Bedenk je dat je kind zich regelmatig afvraagt waarom zijn vader of moeder nu weer niet luistert!
We zijn zo druk met bedenken wat ons kind zou moeten doen, hoe hij zich zou moeten gedragen en voelen, wat hem zou kunnen gebeuren, dat we totaal vergeten dat luisteren geen éénrichtingsverkeer is.
Luisteren vraagt om afstemming. Afstemmen op je kind. Voorbijgaan gaan aan wat je dénkt wat (je) hoort. Durven luisteren met al je zintuigen inclusief je intuïtie.
Comments